VR1 moet het maar accepteren

Tijdens de rit naar Waardenburg werd het al snel pijnlijk duidelijk dat de onderlinge communicatie en het samenspel vandaag een nieuw dieptepunt zou bereiken (ja nog dieper). Met een stoet van 4 volgepropte auto’s reden we netjes in formatie weg. Nog geen 5 minuten later, besloten Charlotte en de hare om hun eigen pad te kiezen. De auto met het trainerstrio (handen aan het stuur) heeft er een tijdje over gedaan om dit verdriet te verwerken, maar raakten uiteindelijk geïnspireerd door deze dappere keuze. Ergens tussen Well en Kerkwijk besloten zij voor de landelijke route te gaan. De stoet was gehalveerd naar 2 en Kiki was de nieuwe leider. Voor de laatste achtervolger Nena was het niet moeilijk om deze auto te volgen, niet alleen omdat hij fel rood is, maar vooral omdat het bij elke bocht een buitensporig gekreun de wereld in spuwt. Aangekomen bij de afrit waren ook Nena’s nekharen recht overeind gaan staan door dit ijzingwekkende geluid en besloot ze rechtsaf te gaan waar Kiki linksaf ging. Het blijkt dat meer wegen naar Waardenburg leiden en dus reed iedereen verbazingwekkend vlak achter elkaar het parkeerterrein op.

Voor de mensen die het lezen van dit meeslepende, bloedstollende en ontroerende verhaal tot hier vol hebben gehouden, chapeau. We gaan straks ook nog voetballen, maar niet voordat we de belangrijkste les van vandaag met jullie hebben gedeeld. Het geschiedde toen we nietsvermoedend sportpark “de korte woerden” opliepen. In een splitsecond zag Mirte haar lessen eendkunde aan zich voorbij vliegen en deelde ons mede dat woerden mannelijke eenden zijn. Bij deze doen we dus graag een shoutout naar het Prinsentuin, voor het vergaren van deze nodeloze informatie.

Nu zijn we er echt hoor, voor het complex, kijkend naar een smal trapje dat leek te leiden naar duistere darkroom achtige perikelen. “Dit kunnen nooit de kleedkamers zijn toch?”.  Het waren de kleedkamers wel en bij binnenkomst leek het heel even dat er veel ruimte was in deze kleedkamer. Ons hart maakte een sprongetje, maar viel daarna weer keihard op z’n bek, want de banken stonden maar aan 1 kant van de kleedkamer. Wel was er een klein hoekje met een bankje  waar je in alle rust je nog even volledig af kon sluiten van het trainersverhaal en nog snel een laatste powernap kon voltooien.

De douches zorgden overig wel voor een goede communicatietraining, want er was 1 knop die alle douches bediende. In de wedstrijd werd er bij lange na niet zo duidelijk en hard gecommuniceerd als onder de douche. Over de wedstrijd gesproken, we lopen op de zaken vooruit, daarbij ‘what happens onder de douche stays onder de douche.”

De opstelling was als volgt, Katerola smeekte om vandaag op doel te mogen en daar vechten de meeste niet om. De verdediging bestond uit Raïsa, Ingrid, Tabitha en Romy. Het middenveld werd bezet door Esmee, Nena, Shanna en Kiki. Voorin stonden Charlotte en Mirte vR. een ieder hoopte vurig dat Mirte H en Nicole snel zouden aansluiten.

Door enige blessures en afwezigen was deze opstelling nogal wennen en dat was te zien aan de afgrijselijke poging om te voetballen. In de eerste helft was ons geluk dat WNC kans na kans op zeep hielp en na een half uur pas op 1-0 kwam.

Proberend de gelijkmaker te forceren kwam Achilles tot een aantal kleine speldenprikjes. Vlak voor rust slaagde Achilles er toch in om langszij te komen. Doordat Mirte vR de bal kreeg ingespeeld, wegdraaide en een prachtige steekpass gaf door het hart van de verdediging. Daar bereikte de bal Shanna en die schoof de bal koeltjes langs de keepster. 1-1

Vol goede moed dat het de 2^de helft zoals bijna altijd beter zou gaan liepen we het veld op. Echter konden we geeneens meer ballen aannemen en passes over 5 meter aan laten komen. Het was 5-1 toen we weer wat begonnen te voetballen en bij een snelle uitbraak belandde de bal bij Shanna die Mirte vR zag gaan en haar met een fantastische crosspass ‘over de hele’ bereikte. Mirte schudde haar tegenstanders van haar af en prikte de bal langs de keepster. 5-2

Het positieve aan heel het vooral is toch wel dat we niet dieper kunnen zakken, want de laatste plaats is nu reeds in bezit.

Houdoe!