Achilles Veen 3: return of the legend (part four) schenkt ons de overwinning

Sinds lange tijd weer eens een verslag van een voetbalwedstrijd van Veense trots in bange dagen: Achilles Veen 3. Een team met jongens die gepokt en gemazeld zijn. Die het klappen van de zweep kennen. Er mocht thuis worden aangetreden tegen Wilhelmina’26 3, een ploeg waar op voorhand kansen op een zeldzame overwinning tegen werden gezien.

Het weer was goed, het zonnetje scheen, de lucht was stralend blauw. Badr, waar ben je nou? En ja hoor, de legend kwam weer eens onder zijn steen vandaan en nam zijn ploeg meteen op sleeptouw, maar daarover later meer.

De wedstrijd tegen Wilhelmina’26 werd ingegaan met een goed vooruitzicht. We hadden voldoende speelklare personen en zelfs nog wat wissels ook waarbij er een aantal gedurende de wedstrijd pas zouden arriveren.

Afwezigen waren Reinier ‘rustend lid‘ Vos, Gillian ’spare rib’ Vos, Ruben ‘chalet’ Burghout, Arno ‘handoperatie’ van Loon, Henry ‘verjaardag’ Schouten, Arjan ‘verjaardag II’ Klop, William ‘festivalleke’ Vos, Johan ‘festivalleke II’ Vos, Gerben ‘Sevilla’ Verheij, Nick ‘Uitzending’ Bouman, Niek ‘ik mocht niet van de dokter’ Timmermans waren allemaal niet aanwezig en dus afwezig.
Ad ‘bakfiets’ van Ballegooijen en Andreas ‘btw’ Vat sloten beiden pas later aan in verband met andere verplichtingen.

Badr Jansen had vooraf zijn zoveelste rentree aangekondigd en ook meteen gezegd dat hij alleen de eerste helft kon komen. Dat was voor ons voldoende om niet meteen te veel ‘overkill’ aan Badr te hebben.

Op de bank begon Peter ‘Rico Verhoeven’ van Helden. De vlag werd door Gerhard ‘Schoonenberg’ Boogaard gehanteerd.

De wedstrijd werd onder perfecte omstandigheden gespeeld, een fijn veldje tegen een sportieve en gezellige tegenstander.

De eerste kans voor de groen-witte equipe was voor Huibert ‘shakespeare’ van Helden die werd weggestuurd door Gerrold en met links vol uithaalde. Het schot ging net over.

Hierna kreeg Wilhelmina 3 / 4 een kans welke ook meteen werd benut na balverlies op het middenveld bij ons aller Achilles: 0 – 1 en even een tegenvaller voor de spelers.

Echter niet getreurd, de mouwen werden nog eens opgestroopt en men ging er tegenaan.

Gelukkig wist ook Veen het net te laten vibreren nog voor de rust. Uit een corner kwam de bal voor de voeten van Gerwin ‘wandelend inktpatroon’ Sack die een formidabel schot met rechts in gedachten had. Hij maaide compleet mis en zette daarmee (uiteraard bedoeld…) zijn tegenstander op het verkeerde been. Vervolgens kon hij met zijn begenadigde linker uithalen en de keeper kansloos laten met een laag schot in het zijnet: 1 – 1.

Bijna deden de kanaries zichzelf hierna de das om door vanuit een corner zelf de bal tegen de lat te knieën.

Vlak voor rust wist Veen nog de voorsprong te pakken. Een aanval uit het fameuze boekje van Louis van Gaal compleet met looplijnen en dubbele switches.

Ferdi ‘lange bal’ Kwetters zetten een sprint in naar voren maar werd op harde en onreglementaire wijze gestuit. De perfect leidende scheids gaf voordeel (of hij had het niet gezien, kan ook) maar de bal kwam vervolgens bij Matthijs ‘puntknie’ Burghout uit die zijn derde long weer had meegenomen. Hij gaf vanaf de rechterflank een piekfijne voorzet op… jawel… onze Badr die de bal met groot vertoon van macht in het doel volleerde: 2 – 1. Meteen daarna was het rust.

Veen 3 werd in de kleedkamer getrakteerd op een rondje pils van onze meneer Jansen. Hij voelde zich zo schuldig dat hij al lang niet meer geweest was en hij vond dat hij dit moest doen, dank je wel hoor!

Ook nog de nodige wissels in de rust. Er uit gingen Marco ‘mag het een kilotje meer zijn’ Honcoop, Badr ‘Zwari’ Jansen en Huibert.

In het veld kwamen Andreas, Ad en Stoffel.

Na de rust leek het even of het telraam gepakt moest gaan worden, binnen no-time lagen er drie goals in het netje.

Eerst was daar Ferdi die zijn rush van de eerste helft nog eens dunnetjes over wilde doen. Deze keer werd hem echter geen strobreed in de weggelegd en hij kon zo door lopen naar de goal en de 3 – 1 binnen prikken. Vlak daarna viel ook meteen de 4 – 1. Een rush van onze Roy ‘scooter’ Vos, de jongen die liever een wedstrijdje speelt dan naar een binnen festival gaat (waarvoor hulde) gooide er weer eens van zijn beruchte runs uit. Hij was niet bij te houden door die lange benen van hem en legde de bal panklaar voor Ad die het lederen speeltuig controleerde op zijn brede borst en hem vervolgens rustig binnenschoof.

Harm, ook wel gezien als de kleine grote broer van Ad, kon natuurlijk niet achterblijven. Ook hij wist door de zo lek als een mandje acterende defensie heen te lopen en zo de 5 – 1 binnen te roffelen.

Hierna namen beide ploegen weer een stapje terug. Er werd links en rechts weer wat gewisseld en iedereen vond het wel welletjes. Het was tijd voor een koude klets op het terras, in de volksmond ook wel een snee brood genoemd. De scheids begreep dit als geen ander en floot af.

Basisopstelling Veen 3: Nano van Ballegooijen, Marco Honcoop, Ferdi Kwetters en Michael van der Velden. Gerwin Sack, Harm van Ballegooijen, Matthijs Burghout, Gerrold Burghout en Roy Vos. Huibert van Helden, Badr Jansen.